Ondanks onstuimig weer trakteerde Schemerstad 2019 ruim duizend man publiek op vijf zinnenprikkelende voorstellingen, die grotendeels in het teken stonden van licht en beweging.
Het werd spannend, op vrijdag 7 en zaterdag 8 juni: zou Schemerstad door kunnen gaan, aangezien het land werd geteisterd door hevige buien, regen en zware windstoten? Met dank aan de weergoden werd het op beide avonden droog tegen de tijd dat het publiek inscheepte op de Apothekersdijk. Ook de tiende editie van het festival ging door.
Vervreemdende wereld
De nadruk van het programma van Schemerstad 2019 lag op dans. Onder het Silogebouw van de Meelfabriek brachten Rosa Alessie en Wies Berkhout hun voorstelling ECHO. De zuilen van het gebouw werden met behulp van spiegels en reflecterende vlakken omgetoverd tot een dynamisch en vervreemdende wereld van licht en beweging. In het Ankerpark bracht Sanne Clifford haar voorstelling Voice of Void, waarin verstilling en het contrast tussen natuur en stad een grote rol speelde. Door middel van kwalachtige doeken danste het gezelschap een stuk van verschillende tempo’s, waarin de dansers soms juist bij elkaar kwamen en soms het contact verloren.
Moordzuchtige plannen
Op de Oude Rijn keek het publiek naar een totaal andere voorstelling. In The Bitch van de Kraamkamer maakten we kennis met Lady Macbeth, die al spugend en grommend vertelde over haar moordzuchtige plannen. Daarbij werd ze begeleid door fagottiste Anne-Lou Langendijk, die door middel van muziek en klanken speelster Taskien Khudabux begeleidde.
Daarna was het tijd voor technocabaret, verzorgd door Matroeskja. In tien minuten schotelden zij het publiek delen voor uit hun voorstelling Brainwash. Onder meer geloof, geboorte en de Facebook-bubbel werden op artistieke wijze op de hak genomen. Deze voorstelling vond, dankzij meubelzaak De Woerd, plaats op een nog nooit eerder gebruikte locatie: een platje achter een woonhuis.
Vertrouwd spectaculair
Vertrouwd spectaculair was de projectievoorstelling GRID van het Blauwe Uur in het Plantsoen. Een 6 meter hoog bouwwerk van steigerpijpen en gaasdoeken kwam dankzij beamers, door robotjes aangestuurde instrumenten en lichtbalken op magische wijze tot leven, en leverde tien minuten aan pure hallucinatie op. Voor de welingevoerden van Schemerstad had de voorstelling ook een vleugje nostalgie: de formatie Het Blauwe Uur werd gevormd tijdens de eerste editie van Schemerstad. In de tussengelegen jaren ontwikkelden ze zich tot een veelgevraagde groep, die publiek binnen en buiten de landsgrenzen weet te verwonderen.
Hangen aan de brug
Langs de route kon het publiek ook weer genieten van twee schemerlampjes, impressies van voorstellingen waar de vloot langzaam langs voer. In het Katoenpark stond HipSick Unusual Theatre: uit een kist kwam langzaam een danser tevoorschijn onder begeleiding van onheilspellende muziek… een intrigerend en verrassend beeld. In de haven verzorgden dansers Dieuwertje Spek en Éryn Nieuwint een vervreemdende, acrobatische dans, waarbij ze aan een kabel aan de brug hingen en het publiek verrasten.
Tot volgend jaar!
Dit schreef de pers over Schemerstad 2019:
https://sleutelstad.nl/2019/06/08/tussen-dag-en-nacht-theater-aan-het-water/
Prachtig vond ik het, zowel de voorstellingen als de locaties. Gezellige ontvangst, heerlijke sfeer, natje en droogje en dekentje: geweldig!
Enige minpuntje: wij kwamen bij plantsoen toen het nog licht en zonnig was, waardoor we iets van de essentie misten, maar ja, je kunt niet alles hebben. Volgend jaar weer!
Het was weer een gezellige avond met mooie voorstellingen.
We hebben genoten.